Bez kategorii
Polska poezja patriotyczna
W numerze listopadowym Biuletynu Informacyjnego tematem przewodnim jest Polska Poezja patriotyczna. Podjęliśmy się tego tematu, by pokazać, jak bardzo pojemny znaczeniowo jest ten termin, jak różne mogą być emocje, twórcze uniesienia, stany ducha i sytuacje, a także warunki i okoliczności zewnętrzne, bezpośrednio wpływające na twórcę i jego twórczość, skłaniające wrażliwych artystów do tworzenia.
Biuletyn Informacyjny AK
Wyjątkową okolicznością jest walka o cele wyższe, szczególnie, gdy chodzi o dobro ogólne, czy wręcz o przetrwanie Ojczyzny lub Narodu. Ofiara jednostki jest w tę walkę wpisana, staje się wręcz koniecznością, wynosi się ją na ołtarz chwały, dumy i podziwu – mimo że dla matek synów, rodziny, bliskich, nadal jest niesprawiedliwą tragedią, niepowetowaną stratą, niezrozumiałą otchłanią i rozpaczą.
Sprawy te, szczególnie bliskie Polakom, związane są z wiekami niewoli, upokorzeń, poświęcenia, a ważne i wzniosłe słowa, pięknie umiejscowione w wierszach, bywały balsamem i dodawały otuchy umęczonym polskim sercom. Podtrzymywały również w społeczeństwie wiarę w zwycięstwo, nadzieję na lepsze jutro, umacniały świadomość i jedność narodu, uczyły zabronionej historii, były odważną kroniką pamięci i ostoją tożsamości.
Przez wieki, wraz z otaczającą rzeczywistością, zmieniały się formy wyrazu, a także przekazu. Obecnie, w obliczu nowych, niespokojnych czasów, niezwykle interesujące stało się to, w jaki sposób polską poezję patriotyczną postrzegają młodzi ludzie, jaki jest ich stan wiedzy o niej, a także o historii, z którą jest nierozerwalnie związana. Jak rozumieją patriotyzm, co dla nich znaczy poezja patriotyczna, jaki mają do niej stosunek, a wreszcie, jaką formę dzisiaj przybiera i jak może być wyrażana.
W bloku trzech materiałów redakcja Biuletynu pokazuje trzy różne oblicza poezji patriotycznej:
pierwsze – historyczne – oczami współczesnej licealistki i maturzystki Leny Zalewskiej poznajemy jej osobiste refleksje, będące świadectwem wrażliwości i świadomości Jej pokolenia.
dowódca 1116 plutonu w 3. kompanii batalionu „Chrobry”
Powstańczy notatnik „Kobuza”
Drugie oblicze – powstańcze – zawarte jest na kartkach notatnika pisanego przez żołnierza Armii Krajowej kpr. pchor. Stanisława Pietrasa „Kobuza” dowódcy 1116 plutonu w 3. kompanii batalionu „Chrobry” podczas Powstania Warszawskiego, a przechowanego i po raz pierwszy opublikowanego przez jego syna, Jerzego Pietrasa, od lat związanego autorsko z Biuletynem.
Trzecie – okupacyjne – będące świadectwem bezgranicznego poświęcenia, włącznie z ofiarą życia, złożoną przez dwudziestoletnich bohaterów, żołnierzy AK, podczas partyzanckiej walki z wrogiem, a także w gestapowskiej katowni, w obliczu tragicznego wyboru targnięcia się na własne życie (by nie wydać kolegów i organizacji). Oba te czyny skłoniły – w pierwszym przypadku matkę jednego z poległych, a w drugim kolegę z oddziału – do napisania epitafium, na zawsze pozostawiając w słowach i pamięci poświęcenie młodego życia.
Trzej młodzi żołnierze Obwodu Łańcut AK pochodzili z rodzin należących do ówczesnej łańcuckiej elity, przez co nasuwa się analogia do słynnych postaci z „Szarych Szeregów” z Warszawy.
Kpr. Bogusław Pawłowski
ps. „Orkan”
Por. Franciszek Makar ps. „Norblin”
Serdecznie zapraszamy do lektury.
Redakcja
